Thursday, January 22, 2015

දිරි ලෙය මතින් එකටම අපි ඉකිබින්දා


 දිරි ලෙය මතින් එකටම අපි        ඉකිබින්දා
2015-1-21

1.
පුන්සිසි නැගෙන කල හිමිහිට සොදුරු.......රැයේ
නන්දන උයන් පිරෙනා මුදු  සැදෑ.............පැයේ
සුන්දර හැගුම් මුසුකර එකමුතුවු...............ලයේ
ලං වුනි පවුල වෙත  හිත මිතු මිතුරි..........මයේ

2.
රන් තරු නැගෙන මල් යායක........ඇතිරිල්ලේ
මින්දද සමග සමහර වුන්................ඉවසිල්ලේ
කැන් සිනහවෙම පා සුන්දර.....කෙලිලොල්ලේ
මන් පසු වුනිමි තනි නිදහස්............සිතුවිල්ලේ

3.
සුළගක් විලස යමෙකුන් විත් රුදුරු........වෙස
අතරක් නොමවු දෑ පාමිණ ගොදුරු..........බස
සතුටක් මිහිරි උදුරා නිදහසද...................පිස
පුවතක් මතක හිටි හැරි දහතුනට.............වස

4.
රිදුනත් හුගක් ඔබහට නොදැනෙන.......හින්දා
කදුලක් ඇවිත් නෙතු ළඟ නැවතුණි......රන්දා
සොව පත් පෙමට පවුලට ඇවිලුණු.......හින්දා
දිරි ලෙය මතින් එකටම අපි.............ඉකිබින්දා

5.
දෑසට ඉනූ කඳුළැලි වැගිරිනු..............පෙරුණු
කෑනොගැහුවද පිසිමින සෙමිහිට..........සිතුනු
මා සැම අදර පවුලෙහි එක ලෙය..........බැඳුනු
සෝ බර දිව්ව හදවත සපුරා...............ගෙතුණු

6.
පාසා ඇසෙන සැම වදනන් සිතෙහි.........දරා
දෝසා නැගෙන කටු ලෙස මුසපත්ව.......වරා
ගෝසා මැදින් යක් රුදු සංයමය.............මරා
මාසා ලෙයෙහි පවුලෙහි ලෙය හැරිමි.....පුරා

7.
කවුරුන් මොනා කීවත් මර සිත...........හාරා
දන්නේ පවුලෙ වුන් ආලය ගැන..........සාරා
කදුලක් නතර වූවද නෙතු ළඟ..........මෝරා
දිරි අප දන්නෙ දහතුන පමණකි...........වීරා

8.
සිටියත් සවිය සගවා සොහොයුරු.......හන්දා
නොවියත් වදන් අවොත් කටු ගොනු...රන්දා
අවියත් රැගෙන පෙම හද  දහතුනෙ.....රන්දා
සවියත් හලමු එකමුතු දන්වැල...........බන්දා

9.
මිනිසා වැරදි සමගයි ඉපදී...........................ආවේ
කිසිවෙකු කොහිද වරදින් මිදි මෙහි.............ආවේ
කල කම් පසුව සැමහට නිසි ලෙස...............ආවේ
සවි ගෙන නැගෙමු නොමැකෙන නිති රණ..රාවේ

10.
සරනා විටදී මා දිවි තුරු මං.....................සලක
විදිනා සොවට දිනි සවි මිදුමට...............අනෙක
රුතිනා මිතුරියෙනි ආදර ඇති............ලොවෙක
නිතිනා මාද ඔබ සමගයි දිවි................තෙරෙක


11.
අවියත් සැමට පෙන්වා බලගතු..............ඉසිර
එකමුතු දිරම ගන්වා ලෙය මත.............වැතිර
කදුලැලි මතින් නැගි මඩ පහරන්...........අතර
අප බල අදර පෙන්වමු සැමටම.............මිතුර









No comments:

Post a Comment