අමාවක - සඳ නැති සද..~

1.
සිනිදු සුසුමුදු තෙදින රැස් බල මතින ගං දිය අමා දිය              කල
බිලිදු මල් පොඩි යොවුන් බර කර යොවුන් සුසුවද ඔවුන් මත  සල
ගනදුරෙහි ගෙවි හදට බිය වැදි අමා සිසිලෙහි සුවය මෙහි       සල
තරිඳු නුඹ අද කොහිද තරු මල් අඹර පාලුය හිස් අහස           තුල

2.
රුදුරු තුරු මත අනෙක පැහැයෙන් සියක් ගෙත්තම් නුඹම  මැව්වා
සිදුරු අතරින් එකී රැස් දේදුනු මතින් පොළොවටම              එව්වා
මැදුරු පැල්පත් දෙකම උඩ එක විලස රන්සුණු එලෙස      කැව්වා
අදුරු දින නුඹ නොමැති සද පෙර විලස ඒ සැම සැමට         රැව්වා

3.
පාරු ගමනට බුමිතෙල් ටික නුඹ නිසාවෙන් ඉතිරි              වූවා
සීරු මාරුව සොරුගේ නැවතී වටින සැම ගෙයි ඉතිරි         වූවා
මේරු දරු කැල මිදුලෙ නුඹ සිසිලසෙන් වන්නම් ගිගිරි      පෑවා
මාරු වී එය අනිත් පසෙකට එවන් සිසිලස් අද             නොවූවා

4.
කිවිවරුන් නුඹ අසිරි පද කල නිසොල්මන් වී තම නිවෙස්    තුල
සිත්තරුන් නුඹ අසිරි රුව දුටු නින්දෙ සුව විඳ තම යහන      වල
සන්තොසින් අප සැවොම ඇලලු නිසාකර රාජියෙනි සුව    හල
සිත්තුටින් මෙහි වඩිනු විත් යලි ලොවම පුබුදනු සිනා මල්   සල

5.
අහස් කුස හා පැටියා අද නැත පොළොවෙ මිතුරන් හමුව   ආවේ
සහස් සුර දෙව් කතුන් නැත අද අඹරෙ රංගන මදුර            පෑවේ
මිනිස් තිරිසන් නිදින මත්වී සිහිනයෙන් ඒ අසීර               පැතුවේ
අහස් රාජිනි සිසිරාකර මෙහි වඩිනු සැම හද ජනිත              වුවේ