මිහිරෙහි හොවා සඳතර සැගවෙන කිරණ.. මෙහි කැන්දා පියුම් රොණු ගල්වා දිලෙන.. විහිදමි සුරසිරිය රණ නාදෙන නැගෙන.. සිසිලස විදිනු සඳැසෙහි සංයම සිතින..
Monday, April 14, 2014
Friday, April 11, 2014
Wednesday, April 9, 2014
Amma..
ලොවම උවම් කළ
ලොවක පිදුම් ලද
ලොවට උතුම් ළඳ
අම්මා.....අම්මා.....අම්මා.....
දෙසවන් සනහා මා නැළවූ ඔබ
මියුරු මියැසියේ අරුත කියා දුනි
ඒ මියැසිය අද මා ගයනා විට
මා සිපගන්නට ඔබ මා ළඟ නැත
අම්මා....අම්මා.....අම්මා.....
ඇසට හඬන්නට කඳුළැලි දුන් ඔබ
ළතැවුල් දරනා දිරිය ලබා දුනි
ඒ දිරියෙන් ලොව ජය ලබනා විට
මා සිපගන්නට ඔබ මා ළඟ නැත
අම්මා....අම්මා.....අම්මා.....
සිහින නෙළුම් මල් පොකුරු පුරා
මගේ පුතුගේ කිරි සිහිනේ සුවද කලාමගේ ලොවම ඒ සිහිනෙන් පහන් වෙලා
කිරි සුවද දේ මුවගේ පවන් සලා
බලා ඉදින්නම් මා දිව රැ පුතේ
මගේ පුතු දිනෙන් දිනේ ලොකු වෙන්නකෝ
සුලෑගිල්ල පටලා හෙට යන් පුතේ
ඇවිදින්නට මා හා මිදුලේ වටේ
අම්මා කියූ නාමේ මට දුන් පුතේ
රාජීනියකි දැන් මා පුතුගේ පිනෙන්
හැම මවු වරුන් සේ අම්මා නුබේ
සතුටීන් විදිම් පීඩා පුතුගේ නමින්
පුතු දකින උදයේ හැමදාම දැන්
නව දවසකි මට නම් දෙන වාසනා
හිරු සදු දවල් දැන් මට පායනා
පුතු මිස වෙනින් කවුදෝ සුරතල් පුතේ
ආදරයේ උල්පත වූ අම්මා..
මා ඔබගේ පුතු වූ...
ඔබ මතු බුදුවන දවසේ..
මා රාහුල කුමරුන් සේ...
සෙවණ පතා අද මෙන් පැමිණෙන්නෙමි,
සුළඟිල්ලේ එල්ලී....
සඳ දියකොට කිරි වතුරෙන්..
ඒ දියරෙන් මුව දෝවා....
දිව මතුරක් වන් නැළැවිලි ගීයෙන්
මතකයි මා නැළැවූවා...
ජීවිතයෙන් ජීවිතයක් ගෙනදී..
ඒ ජීවිතයට දිරි දී පණ දී..
මා දැඩි කල අම්මා..
තුරුලට ගෙන අත් පා හැඩ ගස්වා..
නිදි ගන්වා යහන් ගැබේ..
සිහිනෙන් ගෑ මුදු සුවඳක් මෙන්..
සිහිවෙයි ඒ කිරි සුවඳ ඔබේ..
දවසින් දවසට සෙනෙහස ලබැඳී..
ගෙනදී දිවියට නව පණ ලැබදී..
මා දැඩිකල අම්මා..
LiFe..
සඳකඩපහණක කැටයම් ඔපලා
පාවෙන දේදුනු ලැගුම් ගනී
කැලැතුණු රසයක පැන ආ බුබුලක්
අකුරු වැලක් දෙහදක ලියැවී
යුගයෙන් යුගයට නොමියෙන දහමක
දිවියක පදනම මතු වෙද්දී
නොපෙනෙන ඈතක ඈ ගෙන යනවා
සියුමැලි කැකුළක් මැළවෙද්දී
දහසක් පෙති මත රහසක් කොඳුරා
තුඩින් තුඩට ගෙන යන බින්දු
ගව්වක් ඉහළක ගොනු කොට රඳවා
පොපියන දෙතොලක් එහි කැන්දූ
අහසක් ගුගුරා කළුවක් වපුරා
ඒ හා මුහු වුණු වැහි බින්දු
ඈ ගෙන යද්දී නටඹුන් අතරෙක
තවෙකෙක් ඈ වෙත හද රැන්දූ
හද විල ඉපැදුණු කැකුළක් නොකලක
නටුවෙන් ගලවා දුරක යවා
මිහිලිය තෙත් කොට ගිලිහුණු කඳුළක්
සත් සමුදුරකට මුහුව ගියා
ඔබට උරුම වූ රිදුණු තැවුණු හද
එක්ටැම් මැදුරක කවුළු අරා
රුවන් විමානෙන් පියඹා එනතුරු
පොපියන හදවත සිටී බලා...
සිටී බලා....
පාවෙන දේදුනු ලැගුම් ගනී
කැලැතුණු රසයක පැන ආ බුබුලක්
අකුරු වැලක් දෙහදක ලියැවී
දිවියක පදනම මතු වෙද්දී
නොපෙනෙන ඈතක ඈ ගෙන යනවා
සියුමැලි කැකුළක් මැළවෙද්දී
දහසක් පෙති මත රහසක් කොඳුරා
තුඩින් තුඩට ගෙන යන බින්දු
ගව්වක් ඉහළක ගොනු කොට රඳවා
පොපියන දෙතොලක් එහි කැන්දූ
අහසක් ගුගුරා කළුවක් වපුරා
ඒ හා මුහු වුණු වැහි බින්දු
ඈ ගෙන යද්දී නටඹුන් අතරෙක
තවෙකෙක් ඈ වෙත හද රැන්දූ
හද විල ඉපැදුණු කැකුළක් නොකලක
නටුවෙන් ගලවා දුරක යවා
මිහිලිය තෙත් කොට ගිලිහුණු කඳුළක්
සත් සමුදුරකට මුහුව ගියා
ඔබට උරුම වූ රිදුණු තැවුණු හද
එක්ටැම් මැදුරක කවුළු අරා
රුවන් විමානෙන් පියඹා එනතුරු
පොපියන හදවත සිටී බලා...
සිටී බලා....
Thaththa..
රන්මැලිසෑය විය දිවි අඹරට නැගුණ
සුදොවුන් පියා විය සක්විති මග තනන
සමනළ පවුව විය දුක සැප සම දරණ
පිය මහ රජුනි අප ගෙපැලේ රජ කරන
අසනි වැසි රුදුරු වග වළසුන් අතරේ
සිවුමහ දෙවිඳු වී නිති රැකවල් සැදුවේ
හිරුටත් කලින් අවදිව කෙත්වත් තැනුවේ
බෝසත් පාරමී ගුණයෙනි අප වැඩුවේ.....
බුධදස් නිරිඳු සේ අත් බෙහෙතක් හදලා
පැල ඉනි වැටෙත් ගණපති රූපය ඇඳලා
තුසිතෙක ඉසුරු පැලවට සිවුකොණ තබලා
ලොවුතුරු සුව විඳි අප රජවනු දැකලා ......
සුදොවුන් පියා විය සක්විති මග තනන
සමනළ පවුව විය දුක සැප සම දරණ
පිය මහ රජුනි අප ගෙපැලේ රජ කරන
සිවුමහ දෙවිඳු වී නිති රැකවල් සැදුවේ
හිරුටත් කලින් අවදිව කෙත්වත් තැනුවේ
බෝසත් පාරමී ගුණයෙනි අප වැඩුවේ.....
බුධදස් නිරිඳු සේ අත් බෙහෙතක් හදලා
පැල ඉනි වැටෙත් ගණපති රූපය ඇඳලා
තුසිතෙක ඉසුරු පැලවට සිවුකොණ තබලා
ලොවුතුරු සුව විඳි අප රජවනු දැකලා ......
Subscribe to:
Posts (Atom)