වැටුනට වැහි කෝඩ ඉදහිට තෙමෙන්නට
පොළොවට වියලි පණ නොතිබිණි දැනෙන්නට
හදකට මිහිරි නැති මුත් යලි හඩන්නට
සිතයට සැඟවු මල් ගෙන එමි පිපෙන්නට.....
සුසුවඳ කැවුණු කොඳ මල් පොදි මටද හොරා
හෙමිහිට හදෙහි පතුලම වෙලගමින සොරා
මගෙ හද විලම අමුතුම සතුටකින පුරා
සමුදුරු ගෙවා මුදු පැතුමක් ජනිත කරා....
සේයා රූ: හැඟුම් ගොඩකට පන දෙමින්,
සැතපුම් දහස් ගණනක දුර ඉදන්,
ජිවිතේ පළමු වරට මා වෙනුවෙන් කෙනෙක් ගොඩක් මහන්සියෙන් දුන්,
වසන්තයේ ලස්සනම රෝස පාට පිරුණු,
ලස්සනම ලස්සන,
ඒ වටිනාම මල් පොකුර!
Poem(s) to be continued! ❤
(2024-09-15)
🤩♥️
ReplyDelete😇💕
Delete