මේ හේමන්තයේ ලස්සනම කාලයයි!..~.. 🍁🧡

සිසිලස කැවුණු මද නල මුදු ලතාවෙන 

මා දැක සිහින් ගී මුමුණා සිනාවෙන

හෙමන්තයෙහි සුසිනිදු සුව බෙදාගෙන

හෙමිහිට ඇදුනි හොරැහින් ඇස් ගසාගෙන...

දෙපසෙහි රනින් තුරු විසිතුරු සේල හැඳ

මා යන තුරුම අතු විහිදා සෙවන බැඳ

ඕ පත් මිහිමතෙහි අතුරා රටා ඇඳ

මට පෙර නොවිඳි සිසිලක් නම් දැනුනි අද...

වස්සානයෙහි මල් තවමත් සිනැහෙනවා

ලස්සන සිතුම් වල මගෙ හද පියඹනවා

සත් සමුදුරු ගෙවන් මම අද ඉපිලෙනවා   

රත්තරනේ සිහින වල නුඹ රජවෙනවා... 

 

හිරු රැස් සෙමින් මුදු සිහිනෙට පන දෙන්න  

තුරු මත සුදිලි පිනි බිඳු තව දිලිසෙන්න

දින සති හනික තාලෙට ඉගිලී යන්න 

මගෙ දෙව් කුමරු වෙත මා අරගෙන යන්න... 🙃🩶  

 සේයා රූ: ලස්සනම දේවල් එන්නේ ඉස්සරහට බවත්,

හොදම දේවල් එන්නේ අන්තිමට බවත්,

හරිම අපූරුවට කියාදෙන, 

වසන්තය හාම එළබෙන හෙමන්තයේ ගෙවෙන,

සුන්දරම පිය සටහන්....~...

(Rainy weather with the onset of Fall with her magical beauty!)    

පියුම් දහසක් පිපුණු පොකුණක් හමුවුනොත් මඟ රැදෙන්න...~..❤❤

වැටුනට වැහි කෝඩ ඉදහිට තෙමෙන්නට 

පොළොවට වියලි පණ නොතිබිණි දැනෙන්නට

හදකට මිහිරි නැති මුත් යලි හඩන්නට  

සිතයට සැඟවු මල් ගෙන එමි පිපෙන්නට..... 

සුසුවඳ කැවුණු කොඳ මල් පොදි මටද හොරා

හෙමිහිට හදෙහි පතුලම වෙලගමින සොරා  

මගෙ හද විලම අමුතුම සතුටකින පුරා

සමුදුරු ගෙවා මුදු පැතුමක් ජනිත කරා.... 

සේයා රූ: හැඟුම් ගොඩකට පන දෙමින්, 

සැතපුම් දහස් ගණනක දුර ඉදන්,

ජිවිතේ පළමු වරට මා වෙනුවෙන් කෙනෙක් ගොඩක් මහන්සියෙන් දුන්,

වසන්තයේ ලස්සනම රෝස පාට පිරුණු, 

ලස්සනම ලස්සන,

ඒ වටිනාම මල් පොකුර!

Poem(s) to be continued! ❤

(2024-09-15)

මව් පිය රදුනි පින් බුදු බව ලබන්නට...~...💗💗

සඳ දිය සිසිල ගෙන දරුනගෙ මුහුණු දොවා

සෙනෙහස් විලෙහි සුපියුම් සුසුවඳම කවා

අප රජ කරන්නට දහදිය මුගුරු දවා

මව් පිය ගැන ගොතමි කව දිවි සුසුම හොවා...

දස මස කුසෙහි හොවමින් දුක් ගිනි මතෙහි

මුලු දිවි කර තබා ගත වියවුල් විලෙහි 

බර දුනු අවිද පටලා සියුමැලි අතෙහි

කඳුලින් දිනුම සෙව්වා බලයෙනි ලෙයෙහි...

සයුරක් තරම් විදිමින් තද දුක් ගින්න 

පවුරක් වෙමින් දිවි බර උහුලා ගන්න

සවියත් ඔවා දී හරි මග තුල යන්න

කඳුලක් නොවිණි ආ මග දෙදෙනම දුන්න...

අප දිවි සදන්නට නින්දා දැරුවෝය 

අප කුස පිරෙන්නට බඩගිනි දැරුවෝය 

අප ලොව මවන්නට රෑ නිදි වරුවෝය 

අප රජ කරන්නට පෙරුමන් පිරුවෝය... 

ගොරවන විදුලි කොටවන රුදු රැය වලදී

ලැම වෙත තදකරන් අප සැනසුම  දිරිදී

පිරිමැද සෙමින හිස වැටි කදුලැලි පිසදී

වහලක් වුනා නුඹ කැඩි වහලට පිටදී...

කලුවර රැඳුනු දිවිතර දිරියෙන් දිව්වා 

කලුවර නොවන දිවි අප වෙනුවෙන් සෙව්වා 

ලද දිවි ලෙයද මස් දරු වෙනුවෙන් ගෙව්වා 

දරනා කිරුළු පුතු මතු සිහිනෙන් මැව්වා... 

දුන් දිවි කොහොම අප රන් මිල කරන්නට

පෙන්වූ දිවිය යමි නුඹ රජ කරන්නට

ඉඩ නැත තවත් අප වෙනුවෙන් හඩන්නට 

මව් පිය රදුනි පින් බුදු බව ලබන්නට...

සේයා රූ: අපි එනකන් මඟ බලන් ඉන්න,

අපේ අම්මයි තාත්තයි!💗💗

(2023 - 09 -12)  

මටත් කවියක් ලියන්න..~.. ❤❤

නොයමි තව දුර ඈත තනියම

නැවුම් පැතුමකි පිපෙන්න  

සඳවතිය මේ කවිය පබැදුණු 

සෙමින් ඔහු වෙත කියන්න 

අපේ මග දිග තුරුලතාවන් 

මලින් බර වනු දකින්න 

පැතුම් මල් වල සුපෙම් කවියක්

සෙමින් අරබමු ගොතන්න 

පියුම් දහසක් කුමට මට ඇත 

නුඹේ සෙවනෙහි රැදෙන්න 

රජුනි මට හැක දිවිතුරාවට 

සෙනිහසේ කවි ලියන්න 

සුසුම් නැති තුටු මලින් සැරසුණු

මගක් සිත්තම් කරන්න  

යමුද දෑගිලි බැඳී හෙමිහිට

සිහින ලොව පද ගොතන්න...!! ~💗

සේයා රූ: ජීවිතයේ අවැසිම මොහොතේ, 

හිතුවාටත් වඩා ගොඩක් ලොකුවට,

මහමෙරක් සේම සෙනිහසින් බැඳෙමින්,

ලස්සන හේමන්තයේ ලස්සනම පාටින්,

මගේ ජීවිතයත් පාට කර,   

දිවි තෙරහි තිබු ලොකුම හිස් තැන පිරවූ,

ඒ විශාලම හදවතට..💗..~

(Transitioning Fall with it's awesome colors!)