දොළොස් වසරක් සොදුරුතම මිතුදමෙහි බැඳ, පෙරුම් පුරූ සංසාර ගමනේ, හොදම කාලයේ හරිම අපුරුවට, ප්රේමණීයව මුණගැසුණු, ඒ සුන්දරතම ආත්මයට ආදරයෙන් මෙසේ ලියමි... ...~...✍️
දිවියෙම කඳුළු පිස හසකැන් පුබුදු කර
මිහිරම දැනුණි සැම විටකම සෙනෙහෙ බර
සිතිවිලි පනදෙමින් සමුදුරු ගණන් දුර
හද විල නිවුණි දිරි සැනසුම උරුම කර
සිහිනෙන් ඇවිත් නුඹ දෝතින් තුරුළු කර
සිත යට සැඟවු පෙම් විල දොර විවර කර
නිති මා වෙලන කොඳ මල් පොදි එකතු කර
මල් දම් ගොතමි මුදු පැතුමන් එකළු කර
පිණි මත ලහිරු සිසිලස රිසි ලෙස දැනුණා
සඳ දිය සිසිල අම සුව මුසු වී දැනුණා
සුදු හිම වලා මැද නුඹ රණ හඬ ඇසුනා
නුඹ පුන් හදෙහි උණුසුම දුරටම දැනුණා
නුඹ උණුසුමෙහි හිනැහෙන්නට ඉවසන්නම්
නුඹ වෙත ගොතන පෙම් මල් දම් සුරකින්නම්
නුඹ ලැම පිරෙන ආලය දැක සැනසෙන්නම්
නුඹ වෙනුවෙන්ම සැම දින මා ඉපදෙන්නම්...~...