සැඩ හිරු පොලොව සිප සමුදුරෙ ගිලියනවා
රත් පැහැ දියඹ මුදු තාලෙක නැළවෙනවා
සීතල සුළඟ රස රහසක් පවසනවා
සිත පුරවමින් නුඹ රුව මෙහි පිබිදෙනවා...
දින සති කෙමෙන් හෙමිහිට ඉගිලී යනවා
නුඹ තව දුර නොමැති බව හද මුමුණනවා
මගෙ පන නුඹත් හා රැව් පිලිරැව් දෙනවා
නුඹ පෙම ගැනම සිතමින් මම සිනහෙනවා...
මා මින් පෙර නොවිඳි සවි දිවියට ලැබිලා
පියමන් තනන ඉදිරියෙ පැතුමන් පිපිලා
දිලිසෙන රන් විමන් නුඹ ආලෙන් මැවිලා
සැතපුම් දුරක අපි මල් වියනක් බැඳලා...
සේයා රූ: ක්ෂිතජයෙන් එහා,
සත් සමුදුරු දුරකින් සිටියද,
එදෙස බලමින් නුඹේ රුව සිත්තම් කරමි...🖌️✍️💌
නුඹේ උණුසුමේ සැනසෙන්නට දින ගනිමි! 💖🍀
