වක් කර දිවිය පෙරනට ඉදිරිය.....................සුවට
දුක් ගිනි පුරුදු වී නිති ගෙවෙනා..................කලට
දික් කර දෑත හිනැහෙන දුර සැප...............වෙතට
මක් කරනමිද අප පූරුවෙ කල....................පවට
කන්නට කොහිද කුස වෙත එය........දැනෙන්නට
බොන්නට කොහිද විස ඇති දිය.....නොවෙන්නට
යන්නට මගක් නැත වෙන දිවි..............හබන්නට
අම්මට කෙලෙස මේ දුක මම..............කියන්නට
උදයේ සිටම රෑ තෙක් දිවි සවි.................සොයමි
පහසේ මුදු නොවූ සිප් දිය ඔරු....................පදිමි
නිවසේ සුවඳ සිහි කර සුසුමන්....................අදිමි
රහසේ මා පියන් ඉල්ලාගෙන....................හඩමි
තනිකම රැදුණු බෝඩිම තුල දෑස................අයා
ගව් දුර මා පියන් ආදර කැළුම................සොයා
යන්නට නොහැකිමුත් දුක් නෙතු යුගල......පියා
නින්දේ සරමි උණුසුම් මව් තුරුල..........සොයා
වසරින් වසර ගත කර සරසවි.................පහසේ
දුක් ගිනි මැදින් දිරි සිත හඹමින්.............නිසිසේ
ඉටු කර සොදුරු සිහිනය නුඹ පැතු.........රහසේ
එන්නම් අම්මෙ නුඹ දිදුලනු වස්.............අහසේ
No comments:
Post a Comment